Sefur þú með óvininum?

Í versta falli liggur þú í leifum af ísósýanötum (eitruðum efnum sem eru notuð við framleiðslu á froðuplasti), brómeruðum eldvarnarefnum (vegna þess að svampur er eldfimur), perflúoruðum efnum sem eru notuð sem gegndreyping, dímetýlfúmarat sem er notað sem myglueyðir við langa flutninga og ofnæmisvaldandi málningu. Formaldehýð, sem er ofnæmisvaldandi, getur valdið ertingu í húð og er einnig grunað um að vera krabbameinsvaldandi efni, er notað til að festa lit og koma í veg fyrir að textílefni skreppi saman, krumpist og verði blettótt.

Í springdýnum er flest allt fjöðrunarkerfi í dýnunni úr málmspírölum, en oftast notum við einnig dýnu ofan á. Úr hverju er þetta gert? Jafnvel latexdýna - sem er úr náttúrulegu gúmmíi úr sápu gúmmítrésins Hevea Brasiliensis - getur innihaldið viðbætt efni eins og leysiefni, bindiefni og efni sem láta gúmmíið harðna hraðar. Spyrðu rúmsalann þinn um hversu mikið af dýnunni sé í raun latex, svo að þú haldir ekki að þú hafir keypt náttúrulega vöru en kemur svo heim með 30% aukaefni og froðuplast. Eitruð lífræn efnasambönd geta einnig myndast við framleiðsluferlið. Forðist svamp sem lyktar af leysum, bensíni, rotnum eggjum eða bara...óbærilegri lykt.

Næmni fyrir ofnæmi eða efnum?

Það mætti segja að svampur sé til vandræða, og frá því sjónarmiði er æskilegra að velja náttúrulegan efnivið, allt frá kókosgúmmíi yfir í ull, bómull, hör og glansull (silkimjúkar trefjar frá suðrænu tré). En náttúruleg gúmmíprótein geta valdið latexofnæmi og margir ofnæmissjúklingar bregðast við náttúrulegum afurðum eins og hrosshárum, ull og dún. Í þeim tilfellum getur gerviefni reynst betur, eða kannski "Oeko-tex" samþykkt bómull án aukaefna eins og formaldehýðs.

Einstaklingur sem er viðkvæmur fyrir ákveðnum efnum getur brugðist við jafnvel þótt um sé að ræða mjög lítið magn af efnum. Þorið að spyrja um umhverfisvottanir, efnivið og framleiðsluferli. Notaðu nefið. Þvoið og loftið út. Fylgstu vel með því hvernig líkaminn bregst við, svo að nóttin verði tími bata en ekki öfugt.